فعالین درکندوی عسل
زنبورهای هر کندو شامل زنبور ملکه، زنبور نر و زنبور کارگر هستند.
ملکه
ملکه معمولاً مادر تمامی زنبورهای موجود در کندو است. جنسیت آن ماده بوده و مهمترین وظیفهاش تخم گذاری است.
زنبور نر
زنبورهای نر در کندو تنها وظیفه بارور نمودن ملکه را دارند و تا میتوانند عسل میخورند و دارای نیش نیستند. دارای سر و بالهای بزرگ میباشند. توانایی جمعآوری شهد و گرده را نداشته و ۲۴ روز زنده میمانند. زنبور نر در حجرههای بزرگتری نسبتبه زنبورهای کارگر پرورش مییابند. تخمهای بارورنشده ملکه به زنبور نر تبدیل میشوند.
زنبور کارگر
جنسیت زنبورهای کارگر ماده بوده و بیشتر جمعیت کندو را تشکیل میدهند. طول بدن آنها ۹ میلیمتر میباشد.
در یک کندوی قوی با بیش از ۱۰ قاب، حدود ۷۰ هزار زنبور کارگر وجود دارد. زنبورهای کارگر با اینکه ماده هستند توانایی بارور شدن ندارند؛ ولی در صورت نبودن ملکه در کندو میتوانند تخم ریزی کنند. که در زنبورداری ماده تخمگذار گفته میشود.
نیش زنبورهای ماده خاردار بوده و طول آن در حدود ۱ میلی متر است. به خاطر وجود همین خارها پس از نیش زدن و ورود زهر به بدن موجوداتی که ساختار گوشتی دارد نیش در پوست گیر کرده و موجب جدا شدن کیسه زهر از زنبور میشود و پس از چند دقیقه زنبوری که نیش زده خواهد مرد. این باور اشتباه وجود دارد که زنبور ها به صورت آگاهانه اقدام به نیش زدن میکنند و به عبارتی خود را فدا میکنند؛ ولی زنبورها به هیچ وجه نمیدانند بعد از نیش زدن کیسه زهرشان پاره خواهد شد.